Ezekiel 34

CHAPTER 34

The Prophecy against the Shepherds of Israel

1και εγένετο λόγος κυρίου προς με λέγων 2υιέ ανθρώπου προφήτευσον επί τους ποιμένας του Ισραήλ προφήτευσον και ειπέ τοις ποιμέσι τάδε λέγει κύριος κύριος ω ποιμένες Ισραήλ μη βόσκουσι οι ποιμένες εαυτούς ου τα πρόβατα βόσκουσιν οι ποιμένες 3ιδού το γάλα κατέσθετε και τα έρια περιβάλλεσθε και το παχύ σφάζετε και τα πρόβατά μου ου βόσκετε 4το ησθενηκός ουκ ενισχύσατε και το κακώς έχον ουκ εσωματοποιήσατε και το συντετριμμένον ου κατεδήσατε και το πλανώμενον ουκ απεστρέψατε και το απολωλός ουκ εζητήσατε και το ισχυρόν κατειργάσασθε μόχθω 5και διεσπάρη τα πρόβατά μου διά το μη είναι ποιμένας και εγενήθη εις κατάβρωμα πάσι τοις θηρίοις του αγρού 6και διεσπάρη τα πρόβατά μου επί πάντα όρει και επί παν βουνόν υψηλόν και επί πρόσωπον πάσης της γης διεσπάρη και ουκ ην ο εκζητών ουδέ ο αποστρέφων 7διά τούτο ποιμένες ακούσατε λόγον κυρίου 8ζω εγώ λέγει κύριος κύριος ήμην αντί του γενέσθαι τα πρόβατά μου εις προνομήν και γενέσθαι τα πρόβατά μου εις κατάβρωμα πάσι τοις θηρίοις του πεδίου παρά το μη είναι ποιμένας και ουκ εξεζήτησαν οι ποιμένες τα πρόβατά μου και εβόσκησαν οι ποιμένες εαυτούς τα δε πρόβατά μου ουκ εβοσκήθησαν 9διά τούτου ποιμένες ακούσατε λόγον κυρίου 10τάδε λέγει κύριος κύριος ιδού εγώ επί τους ποιμένας και εκζητήσω τα πρόβατά μου εκ των χειρών αυτών και αποστρέψω αυτούς του μη ποιμαίνειν τα πρόβατά μου και ου βοσκήσουσιν έτι οι ποιμένες αυτά και εξελούμαι τα πρόβατά μου εκ του στόματος αυτών και ουκ έσονται αυτοίς έτι εις κατάβρωμα

The LORD is the True Shepherd

11διότι τάδε λέγει κύριος κύριος ιδού εγώ εκζητήσω τα πρόβατά μου και επισκέψομαι αυτά 12ώσπερ ζητεί ο ποιμήν το ποίμνιον αυτού εν ημέρα όταν αν η γνόφος και νεφέλη εν μέσω προβάτων αυτού διακεχωρισμένων ούτως εκζητήσω τα πρόβατά μου και απελάσω αυτά από παντός τόπου ου διεσπάρησαν εκεί εν ημέρα νεφέλης και γνόφου 13και εξάξω αυτούς εκ των εθνών και συνάξω αυτούς από των χωρών και εισάξω αυτούς εις την γην αυτών και βοσκήσω αυτούς επί τα όρη Ισραήλ και εν ταις φάραγξι και εν πάση κατοικία της γης 14εν νομή αγαθή βοσκήσω αυτούς εν τω όρει τω υψηλώ Ισραήλ και έσονται αι μάνδραι αυτών εκεί και κοιμηθήσονται εκεί και αναπαύσονται εν τρυφή αγαθή και εν νομή πίονι βοσκηθήσονται επί των ορέων Ισραήλ 15εγώ βοσκήσω τα πρόβατά μου και εγώ αναπαύσω αυτά τάδε λέγει κύριος κύριος 16το απολωλός ζητήσω και το πλανώμενον επιστρέψω και το συντετριμμένον καταδήσω και το εκλείπον ενισχύσω και το ισχυρόν φυλάξω και βοσκήσω αυτά μετά κρίματος 17και υμείς πρόβατά μου τάδε λέγει κύριος κύριος ιδού εγώ διακρινώ αναμέσον προβάτου και προβάτου κριών και τράγων 18και ουχ ικανόν υμίν ότι την καλήν νομήν ενέμεσθε και τα κατάλοιπα της νομής υμών κατεπατείτε τοις ποσίν υμών και το καθεστηκός ύδωρ επίνετε και το κατάλοιπόν τοις ποσίν υμών εταράσσετε 19και τα πρόβατά μου τα πατήματα των ποδών υμών ενέμοντο και το τεταραγμένον ύδωρ υπό των ποδών υμών έπινον 20διά τούτο τάδε λέγει κύριος κύριος ιδού εγώ διακρινώ αναμέσον προβάτου ισχυρού και ασθενούς 21επί ταις πλευραίς και τοις ώμοις υμών διωθείσθε και τοις κέρασιν υμών εκερατίζετε και παν το εκλείπον εξεθλίβετε έως ου εξώσατε αυτά έξω 22και σώσω τα πρόβατά μου και ου μη ώσιν έτι εις προνομήν και κρινώ αναμέσον κριού προς κριόν 23και αναστήσω επ΄ αυτούς ποιμένα ένα και ποιμανεί αυτούς ως τον δούλόν μου Δαυίδ αυτός ποιμανεί αυτούς και έσται αυτών ποιμήν 24και εγώ κύριος έσομαι αυτοίς εις θεόν και ο δούλός μου ο Δαυίδ εν μέσω αυτών άρχων εγώ κύριος λελάληκα 25και διαθήσομαι αυτοίς διαθήκην ειρήνης και αφανιώ θηρία πονηρά από της γης και κατοικήσουσιν εν τη ερήμω και υπνώσουσιν εν τοις δρυμοίς 26και δώσω αυτούς περικύκλω του όρους μου και δώσω τον υετόν κατά καιρόν αυτού υετόν ευλογίας 27και τα ξύλα τα εν τω πεδίω δώσει τον καρπόν αυτών και η γη δώσει την ισχύν αυτής και κατοικήσουσιν επί της γης αυτών εν ελπίδι ειρήνης και γνώσονται ότι εγώ ειμι κύριος εν τω συντρίψαι με την σειράν του ζυγού αυτών και εξελούμαι αυτούς εκ χειρός των καταδουλωσαμένων αυτούς 28και ουκ έσονται έτι εν προνομή τοις έθνεσι και τα θηρία της γης ουκέτι ου μη φάγωσιν αυτούς και κατοικήσουσιν εν ελπίδι και ουκ έσται ο εκφοβών αυτούς 29και αναστήσω αυτοίς φυτόν ειρήνης και ουκέτι έσονται απολλύμενοι λιμώ επί της γης και ου μη ενέγκωσιν έτι ονειδισμόν εθνών 30και γνώσονται ότι εγώ ειμι κύριος ο θεός αυτών μετ΄ αυτών και αυτοί λαός μου οίκος Ισραήλ λέγει κύριος κύριος 31και υμείς πρόβατά μου και πρόβατα νομής μου άνθρωπον εστέ και εγώ κύριος ο θεός υμών λέγει κύριος κύριος